پیامبر باید مرد باشد و هیچ پیامبری از زنان نبوده است. زن به مقام نبوّت نمیرسد، گرچه به مقام ولایت که پشتوانه نبوّت و رسالت است میرسد، چون نبوّت و رسالت کاری اجرایی و مستلزم تماس با مردم است، و در آن اموری مانند صلح و جنگ و آموزش احکام و پاسخ به سئوالات و امامت در جماعات مطرح است. پیامبر باید مرد باشد و این از مقام زن نمیکاهد، زیرا ممکن است زن به مقام ولایت برسد و نسبت به بسیاری از انبیا برتر باشد، چنانکه حضرت فاطمة (صلوات الله علیها) به آن مقام منیع دست یافت.
نبوّت و رسالت که مقامی اجرایی است، مجری آن باید مرد باشد ولی ولایت که مقامی ملکوتی و معنوی است، و باطن نبوّت و رسالت محسوب میشود، بین زن و مرد مشترک است. انسانی که به مقام ولایت بار مییابد، به خداوند نزدیکتر میشود و در این مقام است که گاه مقامی اجرایی چون نبوّت و رسالت به وی داده میشود. پس این که هیچ زنی به مقام نبوّت و رسالت نمیرسد، به این معناست که هیچ زنی از نظر دریافت گزارش غیبی و ابلاغ آن، به مقام مسئولیت اجرایی نمیرسد، گرچه ممکن است به مقام شامخ ولایت نایل آید.
خلاصه آن که هر نبیّ و رسولی دارای ولایت است، لیکن هر ولیّ دارای نبوّت و رسالت نیست، و پشتوانه نبوّت و رسالت، ولایت است و مقام تکوینی انسان به ولایت برمیگردد که در این جهت بین مرد و زن امتیازی نیست. این که هر پیامبری دارای ولایت است، ناظر به مقام معنوی نبوّت عامه و این که هر پیامبری باید مرد باشد، مربوط به مقام اجرایی نبوت عامّه است.
منبع: پایگاه جامع شناخت بهائیت
لینک پیگیری مقالات در پیام رسانها:
ایتا:
https://eitaa.com/bahaiat
تلگرام:
https://telegram.me/bahaiat_net
