ادیان الهی پیوسته وجود تناقض و اختلاف در گفتار و کردار مدعیان نبوت و امامت را دلیل بر غیر الهی بودن آنان می‌داند. خدای سبحان در این‌باره می‌فرماید: ﴿لَوْ کانَ مِنْ عِنْدِ غَیْرِ اللَّهِ لَوَجَدُوا فیهِ اخْتِلافاً کَثیراً﴾.(1) حسین علی نوری با بهره‌گیری از این آموزه الهی، وجود تناقض و دوگانگی را دلیل بر غیر الهی بودن گفتار و کردار و آموزه‌های مدعیان نبوت و رسالت دانسته و دراین‌باره می‌نویسد: «تناقض را در ساحت اقدس مظاهر الهیه راه نبوده و نخواهد بود.»(2)
بهائیت سال‌ها پس از ظهور، از تعالیم دوازده‌گانه‌ای پرده برداشت که عباس افندی در وصف آنها می‌گوید: «اگر نفسی از عقلا بر تعالیم الهی اطّلاع یابد و منجذب گردد، نتایج عظیمه بخشد، زیرا تعالیم جدیده روح این عصر و نور این قرن است».(3)
این نوشتار به اختصار، اشاره کوتاهی به تناقض‌های تعالیم دوازده‌گانه بهائیت با گفتار و آموزه‌های سران این فرقه دارد که شما میتوانید برای خواندن هر یک از عناوین زیر، روی آنها کلیک کنید:
1. تناقضات تعالیم بهائیت (1. تحری حقیقت)
2. تناقضات تعالیم بهائیت (2. وحدت عالم انسانی)
3. تناقضات تعالیم بهائیت (3. دین باید سبب الفت و محبت باشد.)
4. تناقضات تعالیم بهائیت (4. تطابق دین با علم و عقل)
5. تناقضات تعالیم بهائیت (5. ترک تعصبات دینی، جنسی و وطنی)
6. تناقضات تعالیم بهائیت (6. تعدیل معیشت همگانی و رفع مشکلات اقتصادی)
7. تناقضات تعالیم بهائیت (7. بیت العدل و محکمه کبری)
8. تناقضات تعالیم بهائیت (8. تعلیم و تربیت عمومی و اجباری)
9. تناقضات تعالیم بهائیت (9. وحدت لسان و خط)
تکمیل این نوشته ادامه دارد…
پانوشت
1. سوره نساء، آیه 82.
2. بدیع، ص 126.
3. پیام ملکوت، ص 5.
