محمّد بن فلاح مشعشع (متوفای 870 قمری) نیز ازجمله کسانی است که مدعی جانشینی و بابیت امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) بود. وی در نامه‌ای به امیر پیرقلی می‌نویسد: «... من ای امیر مرد ناتوانیم و بنده و چاکر آن امام می‌باشم. نه من و نه کس دیگری نسبتی به آن امام ندارم و والاتر از آن است که کسی از مردم این زمان با وی نسبتی پیدا کند. چیزی که هست من در زمان ناپدیدی آن امام، جانشین او هستم، زیرا این زمان هنگام آزمایش است، نه هنگام ظهور.»(1)
وی با شعار اصلاح جامعه، از شرایطی سخن می‌گوید که مانع ظهور مهدی موعود (عجل الله تعالی فرجه) است، از این‌رو وجود نایب آن حضرت را لازم می‌شمارد. او خود را «سیدی» می‌داند که نائب مناب مهدی موجود(عجل الله تعالی فرجه) است و در کتاب کلام المهدی می‌نویسد: «و هذا السید المناب عن الغائب».(2) او آشکار می‌گوید: «انا و الله القائم بحسب النیابة عن الغائب».(3)
پانوشت
1. مشعشعیان، کسروی، ص 45.
2. مهدویان دروغین، 114 – 115.
3. نهضت مشعشعی و گذاری بر کلام المهدی، ص 65.
پیگیری مقالات در تلگرام با کلیک روی آدرس زیر:
