عدم مداخله در سیاست، یکی از تعالیم دوازده گانه بهائیت است؛ لیکن در تناقضی آشکار، این جریان درباره پایهریزی تشکیلات اداری و سلطنت، صراحتاً به الگوگیری از نظام سلطنتی انگلستان اقرار میکند: «در اصول احکام که از قبل در کتاب اقدس و سایر الواح نازل امور راجع به سلاطین و رؤسای عادل و اُمنای بیت عدل شده و منصفین و متبصّرین بعد از تفکّر اشراق نیّر عدل را به عین ظاهر و باطن در آنچه ذکر شده مشاهده نمایند حال آنچه در لندره امّت انگریز به آن متمسّک خوب به نظر میآید چه که به نور سلطنت و مشورت امّت هر دو مزیّن است.»(۱)
این موضوع نه تنها یکی از تناقضات تعالیم دوازدهگانه بهائیت است، بلکه یکی از تناقضات ادعای بدیع بودن آموزهها و تعالیم بهائیت و به مقتضی زمان بودن بهائیت نیز هست که جا دارد حقجویان و حقیقتطلبانی که درباره بهائیت تحقیق و تحری میکنند، به این تناقضات توجه ویژهای داشته باشند.
پانوشت
۱. مجموعهای از الواح جمال اقدس ابهی، ص ۵۳.
لینک پیگیری مقالات در پیام رسانها:
ایتا:
https://eitaa.com/bahaiat
تلگرام:
https://telegram.me/bahaiat_net